Çocukluk çağındaki depresyonlar her zaman erişkinlerdeki gibi klasik depresyon belirtileriyle ortaya çıkmayabilir. Çocuğun okul başarı durumunda düşüş, arkadaşlarıyla ilişkilerinde zayıflama veya sorunlu, çatışmalı ilişkiler, okul uyumunda bozulma, şiddete eğilimli davranışlar, aile bireyleriyle çatışmalar vs. gibi belirtilerle ortaya çıkabilir.
Çocuğun alışık olunan davranışlarının değiştiğini, beklenmedik tepkilerin ve davranışların ortaya çıktığını aile veya öğretmenleri fark edebilir bazen. Çocukluk çağı depresyonunun da birçok nedeni olabilmekle birlikte en önemli neden anneyle kurulan güven dolu ilişkide meydana gelen zedelenmelerdir.
Çocuk kendi gereksinimlerini karşılayamadığı için tam bağımlıdır ve bu nedenle de çocukluk çağı depresyonunun en sık olarak karşımıza çıkan durum anneden yada anne yerine geçen kişiden ayrılmadır.
6 aylıktan sonra çocuk ayrılmayı fark eder. Ayrılmayı takiben önce şiddetli ve uzun süreli ağlamalar, huysuzluklar görülür çocuk bir türlü yatıştırılamaz.
2-3 hafta sonra durgunluk ve içe kapanma başlar. Çocuk gittikçe kilo kaybeder, gelişimi belirgin şekilde gerileyebilir
Anne 3 ay içinde dönerse bebek giderek eski durumunu alır. Bu duruma “kısa süreli anne yoksunluğu sendromu” diyoruz. Ayrılık üç ayı geçerse durumda geriye dönüş ve iyileşme çok sınırlı olur ve “uzun süreli anne yoksunluğu” sendromu gelişir
